Rozdział 25 ,,Pierwszy dzień"

-Witam rodzinkę-powiedział Artur wchodząc do salonu.

-Dzień dobry-powiedziała Hermiona i uściskała mu dłoń

-No więc jakie nowiny? Co się działo podczas mojej nieobecności?-zapytał Artur siadając 

Wszyscy spojrzeli na Rona i Hermionę.

-Ron powiedz ojcu-powiedziała Moly

Ron westchnął. Hermiona posłała mu uśmiech.

-A więc tato, będę ojcem.-wyjaśnił Ron

-Żartujesz? To wspaniale!-wykrzyknął -Gratuluję Hermiono.

-Dziękuje-odparła Hermiona

-Przypuszczam, że trochę ciężko ci się z tym oswoić-wtrąciła Fleur

-Nie wręcz przeciwnie-odparła Hermiona

-Wybacz, że to mówię ale miałem takie właśnie wrażenie, że przez ten prawie miesiąc przytyłaś.-powiedział Artur

Hermiona zaczęła się śmiać.

-Z tym się zgodzę-odparła 

-A ja nie.-odparł Ron i pocałował ją w usta.

-No dobrze. Hermiono nie możesz się przemęczać.-zwróciła uwagę Moly

Hermiona skinęła głową.

-No dobrze idę do kuchni.-powiedziała Moly i poszła razem z Arturem

-My idziemy na spacer-powiedział Bill i wyszedł z Fleur

-Idę na górę.-powiedziała Hermiona idąc na schody

-Hermiono nie możesz!-krzyknęła Moly 

-No dobrze-mruknęła

-Nie przejmuj sie ona jest poprostu za opiekuńcza-powiedział Ron przytulając ją.

Hermiona wtuliła się w jego ramiona.

-Kocham cię-wyszeptała

-Ja ciebie też-odparł i pocałował ją

-Myślisz, że damy radę wychować je odpowiednio?-zapytała patrząc w jego niebieskie oczy

-Na pewno. Zwłaszcza jeżeli odziedziczy inteligencje po matce. No a zresztą to już jutro- odparł z uśmiechem

Hermiona uśmiechnęła się i splotła ręce za jego głową. Ron nachylił się i ich usta złączyły się w namiętnym pocałunku.

Moly weszła do salonu.

-Jutro bardzo ważny dzień.-powiedziała Moly prawieże śpiewająco 

-No tak. To już jutro-powiedziała Hermiona

-Boisz się?-zapytał Ron

-Nie, tylko mam obawy.-odparła

-Nie przejmój się-powiedział i przytulił ją

-Teraz nie musisz się tym przejmować-powiedziała Moly

-Łatwo powiedzieć-mruknęła

-Wiem co mówie, w końcu wychowałam siedmioro dzieci.-powiedziała Moly

-Szcześcioro. Ginny nie jest wychowana-poprawił matkę Ron

-Uważaj sobie-syknęła Moly

-Dobra już nic się nie odzywam.-powiedział podnosząc ręce do góry

Hermiona zachichotała.

                                           

  *** 

-Dlaczego tak długo?-mówił Ron chodząc w kółko przed salą

-Nie martw się. Lekarz ci powiedział, że już nie długo-powiedziała Ginny

-No tak, ale to za długo-marudził

-Ron my wiemy, że się denerwujesz ale poczekaj aż przyjdzie lekarz.-powiedział Harry

-Może macie racje.-odparł siadając

-Przepraszam, pan Ronald Weasley?-zapytała pielęgniarka otwierając drzwi

-Tak-odparł zrywając się na równe nogi

-Ma pan córkę-odparła

Rona zmurowało. Nigdy nie myślał, że usłyszy taką nowinę. Ginny uśmiechnęła się szeroko.

-Chce pan wejść?-zapytała

-Tak oczywiście-odparł i w bardzo szybkim tempie wszedł do sali

Hermiona uśmiechnęła się na jego widok.

-Nie mogę uwierzyć-powiedział podchodząc do niej

-Uwierz mi, że dla mnie to też dziwne-odparła i zaczęła kołysać małą w ramionach.

-Ślicznie wyglądacie-powiedział z szerokim uśmiechem

Hermiona pocałowała Rona delikatnie w usta.

-No prosze. Tego widoku się nie spodziewałem-powiedział Harry wchodząc do nich

Hermiona podniosła brwi.

-Jakiego?-zapytała

-Rona, ciebie i dziecka.-odparł

-Och jaka śliczna-powiedziała Ginny wchodząc za Harrym

-Ma to po mnie-odparł Ron

Wszyscy wybuchli śmiechem.

-Przepraszam, że przeszkadzam ale lekarz powiedział, że może pani już wracać do domu-powiedziała pielęgniarka

-To cudownie-odparła Hermiona

-Pomogę ci-powiedziała Ginny i wzięła małą na ręce

-Dzięki-odparła i pomału wstała.

-No to wracamy. Moly napewno ucieszy się z wnuczki-powiedziała Ginny i podała dziewczynkę Hermionie

Ron objął żonę ramieniem.

Wszyscy razem przenieśli się do przedpokoju. 

-Już są!-usłyszeli głos Fleur i Billa

Moly w bardzo szybkim tempie znalazła się przy Hermionie.

-Och jaka urocza-odparła Moly biorąc małą z rąk matki

-Teraz tylko musicie pogodzić dziecko i Shiro-powiedział George

-Masz racje-odparła Hermiona

-Mamo, oddaj dziecko Hermionie-powiedział Bill do Moly

-No tak-odparła tamta i podała wnuczkę Hermionie

-Jak ją nazwaliście?-zapytała Ginny

-Rose-odparł Ron

W tym momencie podbiegł do nich Shiro. Pies usiadł przed właścicielami i zzainteresowaniem patrzył na Rose.

-Mądry pies-pochwalił Harry 

-Ta mała jest cudna-powiedziała Fleur

-No to zacznijmy czarodziejskął tradycję-powiedział Artur

Wszyscy wyciągnęli różdżki.

-Daję jej uśmiech szczery mimo zła-powiedział George

-Radość z życia-powiedziała Ginny

-Szczęście i powodzenie-powiedział Bill

-Urodę, którą ma-odparła Fleur posyłając fioletowe motyle w stronę małej

-Miłoś i skromność-powiedziała Moly i Artur

-Brak smutku i żalu oraz poczucia humoru po tacie-powiedział Harry

Ron się zaśmiał. Wszystkie kolorowe brokaty połączyły się w tęczę i wchłonęły w dziewczynkę. Rose zaczęła się uśmiechać.

-Dziękujemy za te dary-powiedzieli i położyli małą w kołyskę. Ku ich zdziwieniu Shiro położył się pod nią i pilnował dziecka. Ron pocałował Hermionę w usta. Odpowiedziała mu tym samym entuzjazmem. Nagle usłyszeli płacz dziecka. Hermiona od razu podbiegła do kołyski i wzięła córeczkę na ręce. 

-Coś się stało?-zapytała Ginny podchodząc do szwagierki

-Nie wiem. Zaczęła płakać.-odparła Hermiona

-Ach, rozumiem. Zaraz kolacja-powiedziała Ginny i wyszła z salonu

Hermiona zaczęła kołysać małą i nucić kołysankę. Ron objął ją w pasie od tyłu i przytulił.

-Kocham was-wyszeptał

Hermiona uśmiechnęła się i pocałowała go w policzek.