Rozdział 26 ,, Niezapomniany dzień"

Rozdział ten dedykuję ,,Żaklinie". Dzięki jej komentarzom nie raz w mojej wyobraźni pojawił się nowy pomysł. :)

______________________________________________________________________

-Trochę w prawo. Nie, nie jednak w lewo.-instruowała Ginny

-Może się zdecydujesz-powiedział George 

-Teraz-odparła nie zwracając uwagi na brata

-A gdzie Ron?-zapytała Moly

-Jestem-odparł stojąc w drzwiach

-Hermiona o niczym nie wie?-zapytała Fleur

-Tak. Pójdę z nią na spacer i wrócimy około piątej. Wyrobicie się?-powiedział

-Damy radę jest nas spora liczba. Zresztą zaraz mają jeszcze przyjść trzy osoby.-powiedział Harry i machnął ręką

-Mnie prawie nie liczcie, zajmuje się Rose-wtrąciła Ginny

Ron uśmiechnął się i wyszedł.

-Coś nie tak?-zapytał widząc twarz Hermiony

-Mam obawy. Może lepiej żeby Ginny nie zostawała z nią sama-powiedziała Hermiona

-Nie martw się. Ginny jest już na tyle rozsądna, że możemy jej zaufać-powiedział i delikatnie pocałował ją w policzek

-Może masz racje-westchnęła

-No a poza tym z okazji urodzin mam dla ciebie prezent-powiedział i podał jej złoto srebrną torebkę

-Przecież już rano...-zaczęła

-To były życzenia-przerwał

Hermiona pocałowała go w policzek.

-Otwórz-odparł

Hermiona delikatnie otworzyła torebkę i wyjęła z niej duże pudełko oklejone papierem podarunkowym. Kiedy zdjęła papier wyjęła z niego dużą figurkę. Przedstawiała ona serce, na którym siedziała biała gołębica trzymająca złoty łańcuszek i kartkę z wierszykiem.

,,Jesień minęła, zima też minie,
Lecz moja miłość nigdy nie zginie.
Zegar już północ wolno wybija,
Lecz moja miłość ciągle nie mija.
Świeca dogasa, czas nudnie płynie,
A moja miłość trwa i nie ginie!"

Hermiona napłynęły łzy do oczu. Wiedziała, że dobrze wybrała.

-Podoba ci się?-zapytał

-Nie wiem co powiedzieć-wykrztusiła

-Nie musisz-odparł i zbliżył swoją twarz do jej. Ich wargi odnalazły się tak jak serca kilkanaście lat temu.

-Chodźmy do Nory-powiedziała i wstała z ławki.

-Nie! Znaczy się...., poczekaj przecież możemy jeszcze przejść się nad jezioro.-powiedział

Hermiona spojrzała na niego podejrzliwym spojrzeniem.

-Chcesz mnie zahipnotyzować?-zapytał

Hermiona uśmiechnęła się.

-Nie-odparła i przesunęła dłońmi po jego ramionach.

Ron pocałował ją delikatnie w usta.

-To co idziemy?-zapytał

-Tak tylko pójdę po ręcznik.-odparła

-Przyniosę ci-powiedział i poszedł do domu

-Co wy tu jeszcze robcie?-zapytał Harry

-Chciała iść po ręcznik więc powiedziałem, że przyniosę-wyjaśnił

-Ciszej.-syknęła Ginny kołysząc Rose.

-Jaka opiekuńcza z ciebie ciotka-zadrwił Bill

-W przeciwieństwie do wujków-odparła

-Zwolnij ciotko. Wujków wszystkich ale oprócz mnie.-odparł George

Harry odchrząknął.

-I Harrego-dodał

Fleur przewróciła oczami.

Ron wybuchł śmiechem.

-Z czego się tak śmiejesz?-zapytał Harry

-Z was wszystkich-wykrztusił

-Oby ona nie miała humoru po tobie-mruknął George

-Masz-odparła Ginny i rzuciła mu ręcznikiem w twarz.

-Dzięki-odparł i wybiegł z domu

-To co możemy iść?-zapytał

-Tak-odparła i objęła go

-Dziś jest idealna pogoda-powiedział

-W takim razie chodź!-krzyknęła i pobiegła w stronę łąki.

Ron pobiegł za nią bardzo szybko. Po kilku próbach złapał ją na pagórku. Hermiona delikatnie pocałowała go w usta. Kiedy nachylił się, złapała go za rękę i oboje przeturlali się.

-Masz kwiatki we włosach-powiedział 

Hermiona uśmiechnęła się i pocałowała go w policzek.

Po chwili poczuli krople deszczu.

-Chyba nici z jeziora-mruknęła 

-Niestety-odparł i podał jej ręcznik.

-No to chyba musimy wracać-odparła 

Deszcz padał coraz bardziej. Można powiedzieć, że po chwili była ulewa.

-Może zakryj się tym-powiedział i podał jej płaszcz.

-I tak jesteśmy mokrzy, to nic nie da.-mruknęła

-Skoro tak...-westchnął i pocałował ją w deszczu.

Ich wargi rozpoczęły rozkoszny taniec.

-Kocham cię-powiedział 

-Ja ciebie też-odparła

-Jest już bardzo blisko, więc przebiegnijmy.-powiedział

Hermiona skinęła głową.

Oboje w zaskakującym tempie przebiegli do domu.

-Wiesz jesteś bardzo mokra, może idź się przebierz-powiedział

-Powiedziała zmokła kura-odparła i poszła na górę

Po kilku minutach wróciła. Miała na sobie kremowy sweter i ciemne jeansy.

Ron objął ją ramieniem.

-Chodźmy do salonu.-powiedział

Kiedy weszli wszyscy goście krzyknęli niespodzianka!.

Hermiona była w szoku.

-Podoba ci się?-zapytała Moly niosąc tort

-Jest cudownie-odparła

Po kilku minutach wszyscy okrążyli jubilatkę i wręczyli prezenty.

-Ginny gdzie Rose?-zapytał Ron

-Śpi. Około godziny temu ją położyłam-odparła

Hermiona się uśmiechnęła.

Shiro podbiegł do swoich właścicieli, oczekując na pieszczoty. Ron kucną i zaczął się z nim bawić.

-No właśnie a gdzie ta słynna córeczka?-zapytała Parvatii

-Zaraz przyjdę-odparła Hermiona i poszła na górę

Kiedy weszła do pokoju, nachyliła się nad kołyską i wzięła Rose na ręce.

-Chodź słonko-powiedziała i zeszła na dół

kiedy weszła do salonu wszyscy byli zauroczeni małą dziewczynką.

-Jest prześliczna-powiedziała Parvati

-Urocza-poparła ją Luna podchodząc do nich

Ron uśmiechnął się i objął żonę.

-Genialnie do siebie pasujecie-powiedział Neville

Bill zrobił zdjęcie. 

-Będzie pamiątka-odparł i podał im kartkę

-Dzięki-odparli

-To co, tańczymy-powiedziała Moly i włączyła muzykę

Wszyscy zaczęli tańczyć. Dzień ten był bardzo udany dla jubilatki oraz jej bliskich.